Çev: Pelin Öztürk
Partnerinizin seks yapmayı kabul ettiğini nasıl anlarsınız? Sorar mısınız veya hiç cevap vermezse kabul ettiğini mi varsayarsınız? Vücut dilini takip eder misiniz? Kabul etmiyor gibi görünürse “onu rahatlatmaya” çalışır mısınız? Rıza beklemektense belki de rızayı kendiniz “inşa ediyorsunuz”.
Amerika Birleşik Devletleri’nde her iki dakikada bir, bir erkek bir kadına tecavüz ediyor. Adalet Bürosu istatistiklerine göre, 2004’te tecavüze veya cinsel saldırıya uğrayan her 10 kadın kurbandan 7’si saldırganı tanıyordu. Ancak birçok tecavüz kayıt edilmiyor ve birçok tecavüzcü de yaptıklarını tecavüz olarak değerlendirmiyor. Sıklıkla, cinsel saldırı ve tecavüzü engelleme “kadın konuları” olarak görülüyor, oysa eğer çoğunlukla cinsel şiddeti yaratan bizim cinsiyetimiz ise, bu şiddet bitene kadar sesimizi yükseltmek de bizim cinsiyetimizin sorumluluğu gibi gözüküyor.
Elbette, cinsel şiddetin kurbanı veya faili
herkes olabilir. Erkeklerin, özellikle erkek çocukların ve genç erkeklerin
kurban olduğu bazı cinsel saldırılar da olmaktadır. Ayrıca, eşcinsel erkekler,
biseksüeller ve transgender kimseler gibi lezbiyenler de tecavüz kurbanı veya
faili olabilir. Ancak, faillerin büyük çoğunluğu heteroseksüel erkeklerdir –
bir erkek olarak, erkek olarak tanımlanan insanların tecavüz etmelerini ve
cinsel saldırıda bulunmalarını engellemek için çalışma sorumluluğu hissediyorum.
Birçok genç erkek cinsel saldırının kötü bir şey
olduğunu bilir, ama cinsel saldırıyı fiziksel güç kullanma olarak tanımlar.
Rapor edilen birçok cinsel saldırı fiziksel güç içermesine rağmen, cinsel
saldırıların büyük çoğunluğu sözel veya duygusal güç kullanma, manipülasyon
veya fiziksel güç kullanma tehdidi içerir. Birçok hayatta kalan tecavüze
uğradıkları için kendilerini suçlarlar ve büyük çoğunluğu fiziksel şiddetin
kullanılmadığı saldırı olaylarını rapor ettirmeyi daha güç bulabilirler.
Tecavüz önleme hareketinden birçok kişi bir
“tecavüz kültüründen” bahseder. Tecavüz kültürü sürecine ait olduğunu
düşündüğüm birkaç şey önermek istiyorum.
Zorlama:
Hayatta kalanların bazıları güç kullanımı, güç kullanma tehdidi, silah vb. ile
tecavüze veya saldırıya uğrar. Bazıları, Rohypnol gibi “randevu tecavüzü”
uyuşturucusu denilen uyuşturucuları almaya zorlanır. Bazıları bir yabancı
tarafından tecavüze uğrar, ancak tecavüz kurbanlarının çoğunluğu saldırganı
tanır. Ve üniversite öğrencisi erkeklerin çoğunluğu böyle bir tecavüzde
bulunduklarını asla kabul etmeyecektir.
Baskı:
Hayatta kalanların bazıları seks yapmaya veya seksüel olmaya zorlanırlar. Erkek
birlikte olduğu insanı önemser ama seksi daha çok önemser. Kadının “hayır”
demesi göz ardı edilir – sormaya devam eder ve kadının savunması parçalanıncaya
kadar sorar – kadın sadece kurtulmak için “evet” diyebilir. Kadının “rızası” bu
yüzden mecburi olur ve erkek tarafından “inşa edilir.”
İkna
etme/kandırma: Erkek, seksin veya “takılmanın” karşılıklı rıza ile olmasını
ister, ancak kadının rıza gibi görünmeyen bütün cevaplarını eler. Kadının
rızasını, ona masaj yaparak, öperek, kolunu omzuna atarak – hepsi “kadını
rahatlatmak” ve seksüel olmayı kabul ettirme amacına yönelik olmak üzere - ele
geçirir. Kadın sonunda “onay” verebilir, ama daha sonra pişmanlık duyabilir -
görünen bir “tecavüze” dikkat çekmeden, kendisini suçlar ve tüm durum boyunca
bir şeyin yanlış olduğu hissini duyar.
Cezp etme:
Kadının “hayır” cevabı erkeğin cazibesi ile “evet”e dönüştüğünde bile neşeli
oyunlar kullanmak. “Romans” olarak bildiğimiz şey burada devreye girer – erkek
yemek ısmarlar, kadının nasıl göründüğüne dair iltifatlarda bulunur, kadının
özgürce kabul edeceği alkol veya uyuşturucu verir. Kadın ondan etkilenir ve ilk
önce o öpmek isteyebilir – bu cazibeyi kullanarak, erkek, kadın seks yapmayı
veya seksüel olmayı kabul edene kadar, kadını başarılı şekilde tahrik eder.
Birazcık cezp etmede yanlış olan ne? Birçok genç
kız ve kadın “ayaklarına kapanılmasından” hoşlandıklarını söyler. Hatta
bazıları, aslında bir oyun oynadıklarında – bizden (erkeklerden) “hayır”ı bir
cevap olarak almamamızı, kur yapmaya ve onları cezp etmeye devam etmemizi
isterler. Ve eğer birisinin oyun oynadığını sandığımızda yanılıyorsak en kötü
ne olabilir? Ya da tam tersi?
Yanılıyorsak olabilecek en kötü şey nedir? Eğer
birisinin “hayır” cevabını ciddiye alırsak, olabilecek en kötü şey bu insanla
bir daha randevulaşmamaktır. Eğer oyun oynadığını varsayarsak ve “hayır”a
rağmen devam edersek olabilecek en kötü şey birisine cinsel olarak saldırıda
bulunmuş olabileceğimizdir. Bu benim yaşamak isteyebileceğim bir şey değil.
Her tecavüz engellenebilir ve her tecavüzden
hayatta kalan bizim sadece hayal edebileceğimiz şekilde birçok yönden acı
çeker. Tecavüzden hayatta kalan iş arkadaşlarım ve arkadaşlarım bana herhangi
bir zorlama veya mecburi seksin hasar verdiğini anlattılar. Birçok hayatta
kalan için ileriki ilişkilerinde birisine güvenmek zordur. Bazı hayatta
kalanlar post-travmatik stres rahatsızlığından acı çekerler – bu bir gecelik
kötü seksten sonra değil, bir savaşta bulunmak gibi travmatik bir olaydan sonra
başlar.
Üniversitedeyken, birlikte olmak istediğim hiç
kimseyi zorlamadım. Ancak, üzücü ki, diğer dört şeyi yaptım: cezp ettim,
kandırdım, ikna ettim ve hatta bazen de baskı yaptım. Birlikte olduğum kadını
önemsiyordum ama onunla cinsel olarak birlikte olmayı da önemsiyordum. Rızası
olmadan hiç kimseyle asla takılmazdım, ama rıza yoksa onu üretebilmek için
yapabildiğimin en iyisini yaptım.
Erkekler! Benim yaptığım hataları yapmayın. Bu
beş şey sizin için zararlı ve birlikte olduğunuz kadınlara veya erkeklere hasar
veriyor. Farklı şeyler seçin:
İletişim:
Partnerinizin isteklerinin, tercihlerinin ve modunun ne olduğunu keşfedin.
İletişim kurarak da romantik ve seksi olabilirsiniz. Partnerinizin vücut
tepkilerini öğrenin – ne zaman heyecanlanıyor? Ne zaman ilgisini kaybediyor?
Varsayımlarınızı kontrol edin.
Rıza:
Eğer birisiyle takılmak isterseniz, eğer birisiyle takılıyorsanız ve seks
yapmak istiyorsanız bunun kabul edilip edilmediğini sorun. Daha iyisi, bir çift
olarak kararı birlikte verin: “yapmalı mıyız?” Vücut dilini, gerilmesini,
gözlerini kapamasını vb. takip edin.
Seçim:
Bazen genç erkekler bile seks yapmamayı seçer. Kendimizi ve isteklerimizi
kontrol etmek ve istediğimiz şey samimiyet, yakınlık ya da hiçbir şey olduğunda
sadece seks için çabalamamak önemlidir. Ve tabi ki, partnerimizin de aynı
şekilde yapacağı seçime saygı duymak.
1988’de ünlü dil uzmanı ve aktivist Noam Chomsky,
kitle medyasının otoriter bir devlete karşı kamu tepkisini manüpile etme
yeteneği hakkında “Rıza İnşası” (Manufacturing Consent) adlı kitabı yazdı.
Üniversitede sonbahar dönemi yaklaşırken, birçok genç erkek kampüse
döndüklerinde “Rıza İnşası”nı aramaya başlayacak. Fiziksel tatmini ahlakın,
sorumluluğun ve yükümlülüğün üstüne koyan bu dürtüye direnmeniz için size ısrar
ediyorum. Cinsel saldırı güç ve kontrol ile ilgilidir – bu gücü kullanmaya
niyetli olmayabiliriz, ama sonuç şu ki kullanıyoruz.
Erkekler! – hiçbir zaman cinsel saldırıda
bulunmamış olabiliriz, ancak bizim tarafımızdan saygıdeğer davranışlar, gerçek
iletişimin ilişkinin kuralı olacağı bir ortamın yaratılmasına yardım edecektir.
Bu kesinlikle kampüslerimizde ve topluluklarımızda kadınlara ve erkeklere
verilen hasarları azaltacaktır. Ve bu yüzden daha iyi erkekler – daha iyi
insanlar – olacağız.
*Ben Atherton-Zeman inanılmaz karısı Lucinda ile
birlikte Acton'da yaşıyor. “Erkeklerin
Sesi” adında tek kişilik bir oyun
sergiliyor; www.voicesofmen.org.
Ben’e şu adresten ulaşılabilir: benazeman@hotmail.com
Editörün
notu: Metni düzeltirken, metinde geçen kazazede/kurban yerine hayatta kalan
ifadesini güçlendirme hissi verdiği için kullandım. Hayatta kalan,
başına gelen bir belanın ardından hem içindeki güçle, hem de çevresindekilein
yardımıyla kendi hayatını
yönlendirebilme gücüne sahip kişidir.
