Yaşımız kaç olursa olsun, çocukluğunda cinsel istismara ve/veya tecavüze uğradığını söylemek çok zor. Ya istismar edenin tehditleri ve imalarıyla ya da çevremizdekilerin söyledikleri ve imalarıyla yıllarca sessiz bırakıldık. Bir zaman geldi, kendimize bile anlatamadık olanları. Fakat anlatmak, bir başkasıyla paylaşmak, anlattığımız kişi tarafından ikinci defa yaralanmazsak yükümüzü hafifletir. İçimizde biriken zehri atarız. Yaşadıklarımızın bizim hatamız olmadığını kendimize ve başkalarına söyleyerek güçlenmemizi sağlar. Utanmaktan bir nebze olsun kurtulmamıza neden olur.
Burada benim ve başkalarının yaşadıklarını bulacaksınız. Kendinizinkini paylaşmak isterseniz aşağıdaki mail adresine yollayabilirsiniz. Eğer isterseniz anonim veya istediğiniz rumuzla, blogda yayınlanır.
-------------------------------------------
Benim hatam değildi!
Nasıl kabullendim?
"Dışarıya karşı hep güçlü durmaya çalışıyorum"
Zor Yazılar Serisi: Taciz
Zor Yazılar Serisinin İlki: Tecavüz
Hayat bu işte
Bu benim anne-oğul cinsel istismar hikâyem
Zehir zemberek
Pandoranın Açılan Saçılan Kutusu
