Hep böyle bir yer aradım yaşadıklarımı anlatmak için ve buldum da galiba.
O gün evde kadınlar günü vardı, ben de
dışarda maç yapıyordum. Her zaman eve gitmek istemeyen ben, o gün herkes erken
dağılınca, ben de eve gittim ama annem almadı, “git, oyna, ayak altında
dolaşma!” dedi.
Kendi başıma oynarken Serhat abi geldi. İnşaatın bodrumunda ölü
fare görmüş, çok büyükmüş, koşa koşa gittim. O da peşimden
tabii.
2 kişi de bira içiyordu bodrumda, “sen şu köşede dur, fareyi göstercem”
sana dedi. İlk serhat geçti arkama, indirdi altımda ne varsa, “napıyosun”
dedim, “sus herkes yapıyor bunu bizim mahallede” dedi. Sonra sırayla diğerleri.
O gün hiçbir bok anlamadım sadece arkam çok ıslaktı.
Sonraları diğer ikisini
hiç görmedim ama Serhat her gün mahalleye gelip, fare göstermeye götürüyordu
beni. Bir süre sonra o da kayboldu. Günlerce ne yaptığını düşündüm, bulamadım
ama acayip bir ürkek olmaya başlamıştım. Dedem kucağına alıp beni severken,
sadece tüylerim diken diken oluyordu hemen arkama bakıyordum ıslandı mı diye.
10 yada 11 yaşındaydım.
Orta sona geçtiğimde her
şeyi anladım. Annem başımı okşasa, benden faydalanıyor diye kaçtım, herkesten,
her şeyden. Geceleri hep ağlardım sessizce.
Şimdi 27 yaşındayım, bekarım ve kadınlara
asla yanaşamıyorum. Annemi de hiç affedemedim, o gün eve alsa beni olmayacaktı
onlar. Serhat şimdi evli, çocukları var, mahallede taksi şoförlüğü yapıyor. Bir
kış günü atkımı sardım kafama, taksisine bindim, telefonla konuşuyormuş gibi
yapıp “numara yazmam gerek, telefonunu verir misin?” dedim verdi. Bir yandan
telefonda numara alıyormuş gibi yapıp, bir yandan da telefonuna baktım, hala
aynıydı, çocuk pornosu doluydu telefonu. O an kemerimle boğmak geldi içimden
ama niye yapamadım bilmiyorum. Şimdi ise yaşamın kıyısında asalak gibi
yaşıyorum. Keşke olmasaydı ama oldu işte.
Kaderdaşlarıma buradan sesleniyorum.
Mutlu olmaya çalışın, sizi mutlu eden ne varsa onları yapın, onlara tutunun.
